Atatürk ve Çocuk

Mustafa Kemal Atatürk, çocukları yalnızca sevgiyle yaklaşılması gereken bireyler olarak değil, bir milletin geleceğini temsil eden en değerli varlıklar olarak görmüştür. “Küçük hanımlar, küçük beyler… Sizler hepiniz geleceğin bir gülü, yıldızı, bir bahtı açıklarsınız” sözleriyle çocuklara duyduğu güveni ve inancı ifade etmiş; onları toplumsal inşanın temel taşı olarak konumlandırmıştır.

Atatürk, çocuklara yönelik sevgisini yalnızca sözde değil, somut adımlarla da ortaya koymuştur. 23 Nisan 1920’de Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılışını çocuklara bayram olarak armağan etmesi, dünya tarihinde bir ilktir. Bu jest, çocuklara verilen önemin bir sembolü olmanın ötesinde, egemenliğin ve geleceğin sahiplerinin kimler olacağına dair açık bir vizyonun yansımasıdır.

Laik ve bilimsel eğitim sisteminin temel hedeflerinden biri de çocukların aklın ve vicdanın rehberliğinde yetiştirilmesidir. Atatürk için çocuk, yalnızca bireysel değil, toplumsal bir umuttu. Onun gözünde her çocuk, Cumhuriyet'in aydınlık yarınlarının mimarıydı. Bugün hâlâ 23 Nisan’da yankılanan çocuk sesleri, bu vizyonun en canlı tanığıdır.